-Е, ајде живо здраво, ефенди. Си подранил или така ми се чини?
-Така ти се чини. Кај нас Бончејца порано се разденува. Понаисток сме.
-А кај вас петлите порано пропејува и не те остава да спијаш.
-Одамна кај нас петел не пропеал, кокошките се погрлат. Од нив мака имаме.
-Важно да има кој да те разбуди. Поарно е петелот, ама и од кокошки не треба мака да имаш. Туку, денов те бендисува?
-Поарен, здравје. Убајна, опојно, раздвижено, весело. Рај, барем полојна од прилепчаниве е на нога.
-Во парво си. Ич не ми текна,
-Одамна тебе ништо не ти текнува.
-Салам велиш?
-Жими меанава, ако те лажам.
-Ја топориш како твоја да е,
-Цела не е, ама некое чоше е моја.
-Така, кафанава треба да има 60 чошина, од борчлии.
-Меанава е света, црква.
-Така, има Света Петка, Света недела…
-Туку, како да ја крстиме?
-Чекај, да се собери екипава. Појче умои салам одлука. Че падна предлози, па образложенија,зошто овој светец, зошто оној или онаа, па че се погоди нункото и газдата че чести една тура. Тимски, работно, на маса.
-До под маса!
-Темава е тешка, бара борба на многу мислење. Че издржиме.
