Едно еже болно лежи,
в постела лежи и се ежај.
Се му тежи, нема мир,
можи да има чир.
Слушна Желка, жал ја фати,
до ежето поздрав прати.
Многу, многу ми е жал,
што в постела лежиш сам.
Јадев Желке круши зрели,
од сонцето беа врели.
Вртоглавица мене ме фати,
и долгосоница ме прати.
За скоро ќе бидам здрав,
стомачето ми се чисти.
Исфрам од мене глисти,
алкохолот ми ги ништи.
Мрсна храна, јас ќе јадам,
масти во мене да си ставам.
За в зимо да се спремам,
во мир сонови да си гледам.
Автор
Томе Велјановски – Марулецо
Гетеборг, Шведска
