Даниел Мелвил Македонска рапсодија 80

20.55 ч. – Не сте спани – му рече подбивно болничарката со очила за сонце.  – Ниту минута – призна Розов. – Наспијајте се за состанокот –  го посоветува колешката.…

Loading

Даниел Мелвил – Македонска рапсодија 79

04.30 ч. Телефонира во окружната болница. Му одговорија дека скршената нога од Марина ќе биде оперирана. Состојба не е опасна. Ја чуваат оти се обидела да се самоубие. Се слушна…

Loading

Даниел Мелвил Македонска рапсодија 79

– Тогаш е ОК. Седнете да почекате во салонот додека го составувам документот. Изненаден од брзиот пресврт и донекаде недоверлив, Американецот отиде во салонот. Розев ја најде во канцеларијата дежурната…

Loading

Даниел Мелвил Македонска рапсодија 78

– Соблечете се. – Што?! – Ви реков. Инаку јас ќе ве слечам. Почна да се соблекува, но незадоволно. – И гаќите. – Не сакам. – Соблечете ги гаќите и…

Loading

Даниел Мелвил Македонска рапсодија 77      

Понатаму: г-жа В…, красна Гркинка, русокоса со црни очи!      Мајка на три деца. Маж и некаков чуден човек, ама полн со пари. Не остава впечаток дека ги сака жените,…

Loading

Даниел Мелвил Македонска рапсодија 76

Една ноќ во животот на Кирил Розов 20 часот и 55 Ја отклучи вратата од женскиот павилјон во кого беа, како и во машкиот, т.н. “заштитени пациенти”. Тие требаа да…

Loading

Даниел Мелвил Македонска рапсодија 75

Повратник, призрак, визија, вампир, дух, привидение, сениште… Во која и категорија да се класира, фантомот кој од пред некое време веќе ги оставаше на мира граѓаните, посебно нивните жени и…

Loading

Даниел Мелвил Македонска 74

На есен лисјето од дрвјата добиваа бакарна или жолта боја, додавајќи волшебна нота на пејзажот. После стигнуваше некој друг, различен ветер од летниот, ги кинеше мртвите лисје, ги заигруваше во…

Loading

Даниел Мелвил Македонска рапсодија 73

Заклучувајќи дека сеништето ги напаѓа само нивните сосестри, жените, многу беа тероризирани од ова сознание. Чесни какви што веќе со генерации беа во Македонија, почнаа да се опколуваат со илјади…

Loading

Даниел Мелвил Македонска рапсодија 72

Никогаш Лето вака не í зборнал на една жена. Можеби само на покојната сопруга. Носејќи ја на рацете Мариса, го чувствуваше стравот пред драмата што ќе се случеше ако красната…

Loading