Една жена го тужела еден маж дека извршил силување, обљуба. Кога ги повикале на суд, сведоци немало. Со доказите на жената, мажот паднал на суд. Жалбата била одбиена.
Тој се вадел:
– Не беше силување, туку беше обична љубов меѓу нас – рекол мажот.
Но, судот не верувал. На мажот, силеџија, му одредиле еден период затвор. Мажо се пожалил со цинично гледање кон жената и рекол:
– Господин судија, намали ми ја казната, барем за нозете кревање!
Од другата страна на судницата се јавила жената.
– Не, ве лажи господин судија. Нозете сама си ги кревав – рекла жената.
Кога ги слушнал судијата овие зборови од жената и í рекол:
– Овде не постои некое кривично дело, туку љубовно дело. Кога ти, дамо, сама си ги кревала нозете, тоа е слободна љубов.
