Една жена тужела маж дека ја силувал. Сведоци на суд немало и со доказите на жената, мажот го загубил спорот. Жалбата му била одбиена.
Наводниот силувач се вадел: Не беше силување, туку беше обична љубов меѓу нас.
Судот не му верувал и му одредил затвор.
Мажот се пожалил со цинично гледање кон жената и рекол: Господин судија, намали ми ја казната, барем за нозете кревање!
Се јавила жената: Не лаже, нозете сама си ги кревав! Кога ги слушнал, судијата í рекол на жената: Овде нема кривично, туку љубовно дело. Кога, ти, да мо, сама си ги кревала нозете, тоа е слободна љубов.
