Паметно селско девојче се омажило во нечестита фамилија соседното село. Таму имало золви со понижувачки карактер спрема другите луѓе. По завршувањето на свадбарски адети, невестата дошла во новиот дом. Во собата полна со гости, се пиело, играло се веселело со музика.
Пред да си легнат младите, золвите порачале оро. Го фатиле до нив и братот, зетот, а до него о невестата за проволкација. Штом тргнало орото, золвите сакале да ја исплашат невестата пред спиење. Запеале на силен глас:
Бате наш, силен маж,
алат му е педа ипол,
тешко незе ко влезе,
лесно нема да излезе!
Кога слушнала невестата, им вратила:
Сната ваша не се плаши,
место има за две педи,
кој што сака да се увери,
мојто момче ќе провери!
Невестата иронично се насмеала, си го фатила момчето под мишка и кинисале в кревет на спиење.
Кога го слушнале свекрвата и золвите невестиниот одговор, ги наклапушиле ушите, ги наведнале главите и се засрамиле. Спласнала и веселбата.
Свекрвата се подбрадила од срам, лицето да не í се гледа. Една по една, золвите со свекрвата í се извиниле на невестата. Благодарение на табиетот на невестата, се сменил карактерот на куќата. Фамилијата станала угледна во селото.
