Дваесетина матуранти од Гимназијата, кои пред 50 години го славеа полнолетството, во седмата деценија од животот седнаат пред клупите да се потсетат на лудориите од младоста. Иако пензионери, среќни и ведри што ги држи здравјето, беа прозивани од тогашниот директор Цветан Беличанец, кој и во десеттата деценија, без бастун и очила, им посака долговечност. Матурантите во бели коси и без нив, некои нашминкани и дотерани, ја вратија меморијата на тинејџерските години, на првите љубови и забави, на палавштините што ги носат “зелените” години. Во еден од рестораните имаа и вечера. Ги држат нозете и заиграа валцер и оро, исто како во 1964 година.
