Page 16 - Неделник Зенит број 627
P. 16
TO PmraijlteappsekwiaNamesto
VO
vo aleto, go
PE T O K
„|ubrel” dvorot
Skara na kilo
Vo avionot Pejo se pretstavil kako {to
071 621 592 i 078 204 608 znae i umee, so ulav{tini. Se ~udel kako
leta v nebo i da ne sretne nekoj od svoite
dedovci, prededovci, tatko, majka i druga
roda i poroda. Ne mo`el da zamisli tolku
“mnogu volna vo neboto“. Ako se oblaci mora
da ima angeli.
Spokojno sedi so pogled niz prozorecot.
Se slu`i so sé {to mu se dava, pokoren. Koga
e potrebno se vrzuva so poma{ na stjuarde-
sata. Malku se ra{etuva po avionot nebare
e na bioskop vo Prilep kade se vojvaat. Sed-
na mirno, a nekoi prodol`uvaat da se to~-
kaat de napred, de nazad vo let za Amerika.
Stigna i se smesti kaj pra-pra vnukot od
}erkata. Deteto be{e oti{lo pred desetina
godini. Rabotelo vo fabrika. Da ne mu “te-
`i“ na ple}i, pobaral raboti~ka. Trgnal
ama ne mo`el da gi doodi ulicite. Odvaj se
vratil vo kve~erinata. Go dovel nekoj poli-
caec koga ja poka`al adresata. Drugiot den
se vrabotil kaj vdovica da í go iskopa,
is~isti i poramni dvorot. Itrata vdovica
se pazarela za dolari. Porano svr{ena
rabota, se dobiva dvojna nagrada. Toa bilo
motiv za nadmudruvawe. Kopal bez po~inka,
a koga gazdaricata vide deka }e go zagubi
oblogot go nagostila so doru~ek. Se najal,
ne znaej}i deka imalo ap~e za proliv.
Prodol`il da rabotata, ama po~nalo
po~esto da go tera “ponadvor“. Go posetuval
aleto, ama mu begalo vremeto. Gazdaricata
se smeela gledaj}i kako vremeto vrvi. Pejo
gi slekol pantalonite i ga}ite i prodol`il
da kopa. ^inel kopni-pu{ti, kopni-pu{ti.
Stignal do krajot vo odredenoto vreme.
Otr~al kaj gazdaricata neoble~en, da ne se
zadocni. Taa kiselo se nasmeala i spored
oblogot mu platila. Toj í protivre~il, ba-
raj}i pove}e, bidej}i pokraj kopaweto “go
|ubrel dvorot“.
VO
vo aleto, go
PE T O K
„|ubrel” dvorot
Skara na kilo
Vo avionot Pejo se pretstavil kako {to
071 621 592 i 078 204 608 znae i umee, so ulav{tini. Se ~udel kako
leta v nebo i da ne sretne nekoj od svoite
dedovci, prededovci, tatko, majka i druga
roda i poroda. Ne mo`el da zamisli tolku
“mnogu volna vo neboto“. Ako se oblaci mora
da ima angeli.
Spokojno sedi so pogled niz prozorecot.
Se slu`i so sé {to mu se dava, pokoren. Koga
e potrebno se vrzuva so poma{ na stjuarde-
sata. Malku se ra{etuva po avionot nebare
e na bioskop vo Prilep kade se vojvaat. Sed-
na mirno, a nekoi prodol`uvaat da se to~-
kaat de napred, de nazad vo let za Amerika.
Stigna i se smesti kaj pra-pra vnukot od
}erkata. Deteto be{e oti{lo pred desetina
godini. Rabotelo vo fabrika. Da ne mu “te-
`i“ na ple}i, pobaral raboti~ka. Trgnal
ama ne mo`el da gi doodi ulicite. Odvaj se
vratil vo kve~erinata. Go dovel nekoj poli-
caec koga ja poka`al adresata. Drugiot den
se vrabotil kaj vdovica da í go iskopa,
is~isti i poramni dvorot. Itrata vdovica
se pazarela za dolari. Porano svr{ena
rabota, se dobiva dvojna nagrada. Toa bilo
motiv za nadmudruvawe. Kopal bez po~inka,
a koga gazdaricata vide deka }e go zagubi
oblogot go nagostila so doru~ek. Se najal,
ne znaej}i deka imalo ap~e za proliv.
Prodol`il da rabotata, ama po~nalo
po~esto da go tera “ponadvor“. Go posetuval
aleto, ama mu begalo vremeto. Gazdaricata
se smeela gledaj}i kako vremeto vrvi. Pejo
gi slekol pantalonite i ga}ite i prodol`il
da kopa. ^inel kopni-pu{ti, kopni-pu{ti.
Stignal do krajot vo odredenoto vreme.
Otr~al kaj gazdaricata neoble~en, da ne se
zadocni. Taa kiselo se nasmeala i spored
oblogot mu platila. Toj í protivre~il, ba-
raj}i pove}e, bidej}i pokraj kopaweto “go
|ubrel dvorot“.
