Една добра, благородна фамилија служела за чест и пример со односот во селото. И децата биле примерни. Дошло време, најстарото, девојчето го свршиле и омажиле за момче во некоја безобразна и некултурна фамилија. Р разбрале родителите кај какви луѓе им отишло детето. Било доцна да сторат нешто, барем детето да не си го смени табиетото на домашното воспитување.
Неколку дена по мажачката, родителите на ќерката била канета со целата куќна тајфа на гости. Првиче. Дошле првичарите кај новиот сват на гости. На мајката í останало во умот за лошите зборови во куќата каде се мажела ќерка í. Мајката ја викала ќерка си на совет.
-Мило чедо, слушаме во новата твоја куќа имале лоши изрази домаќините – од домаќинката, до децата. Пази се да не го расипеш карактерот, да не го усрамиш татко ти?
-Што да правам, такви се. Ноќеска стана мажот ми, ко ме фати в гас, в пичка, решето ме стори – рекла ќерката.
Кога ги слушнала погрдните зборови од ќерка си, мајката се вџашила, оти ќерката се сменила за неколку денови.
-Ти бетер од нив си станала за кратко време – í рекла мајка í.
-Мајко, во каква куќа човек ќе влези, така ќе прави!
