Спокојни 50-тите години во Прилеп. „Залегнала“ белата убавица – Старата пошта, на местото каде што е сега Комерцијална банка, и до неа Синдикалната зграда. Пред неа хортикултурно уреден зелен парк со патеки низ него.
Тука е и Куршумли ан, остатоци од некогашен ан, а спроти него би требало да се наоѓаат ановите, на местото од Домот на културата , кој се уште го нема на сликава ни како идеја.
Од другата страна кај сегашниот плоштад се наоѓа некогашниот плоштад наречен Слобода. Кадрото го “фатило” делот со велелепни згради, со интересен изглед. Веднаш спроти поштата има споменик. Се гледа дури и петокраката на урнатиот хотел на Чесновци – Јадран. Сведок за едно време кога ѕвездата беше водилка.
Тука е Булеварот издолжен како писта. Гол без липите. Само бандерите ја раскршуваат идиличната слика на едноставно, просто, но гордо, чисто како аптека.
Куќите во градот го прегрнале од двете страни Булеварот. Како да знаат дека тука е и ќе биде центарот на случувањата.
