Одиле маријовци на пазар во Прилеп. Одиле, одиле и на пато нашле еден саат.
Се прашале:
-Море, бре-е-еј! Шчо вражуле че да биде овоа, шчо чудо че не биде?
Го гледале, гледале, и никој не знајел. Ај че го прашат Пејо Итроманецот. Тој че да знаје!
-О-ој, Пејо! Море, шчо че да биде воа, шчо че не биде?
-Ееј, будали! Тоа је џаолско око! Шчо го гледате? Че не изгниет, бре, будали!
Го ватиле со стапојте, и го сториле парам-парче!
