Фотографии со градот во минатото секогаш будат спомени. Најсилни чувства предизвикува железничката станица. Се враќа филмот на пријатни и тажни моменти. Се туркаат пајажините, се ретушираат избледнетите парчиња живот.
Радосните моменти се поврзани со доаѓање на пријатели, роднини, блиски, кога некогаш дома се враќале главно со воз од туѓина. Тука се среќавале стари љубови, се создавале нови врски, се наоѓале брачни сопатници. Пероните на железничката станица биле и место за разделби. Со воз се заминувало на отслужување на воениот рок, се плачело за одделувањето од саканите, со градот, со другарите. Солзи се ронеле низ чадот на возот за јабана.
Железничката станица се реновира. Низ свирежот на локомотивата и специфичниот звук на вагоните на пругата, желеничката кај секого навираат спомени на радост и тага.
