Желни за помош, меѓу хотелот Јадран и градската кафеана, итаат стотици работници. Макотрпно, но со душа, работат на калдрмисување на улицата Борка Талески. Дел по дел, во секоја ситна коцка, преточуваат по некој голем спомен за исполнет живот кој денес го потиснуваат новите плочки на плоштадот. Но, се тече и сé се менува. Доаѓаат нови генерации, со нови идеи и нови размисли, некогашното се урива и урбаното го поразува минатото. Без хотелот Јадран, со многу дуќани и преобразба, сепак е препознатлив ликот на центарот, физиономијата на чаршијата.
Уметноста на новото време и современието, сепак не може да ги избрише трајните траги како што е корпулентноста на Марковите Кули, нишанот на градот.
