Мојата наставничка Александра се вика,
Од нејзините очи радост блика,
Таа е наша втора мајка,
Со неа сé е како во бајка.
Таа не учи да читаме ,пишуваме
И сите заедно да другаруваме.
Другари верни да бидеме
И сите со слога да се радуваме.
Таа ни раскажува приказни,
Учиме песни, пишуваме сказни.
Тетратката секогаш да грее.
Наставничката ко славеј пее.
Елена Николоска
IV-4
О.У Добре Јованоски
Прилеп
