Теодора Силјаноска е седмо одделение во ОУ “Гоце Делчев” и не остава нити еден наставник рамнодушен од нејзината дисциплина и волја за учење. Најмногу се покажува во натпреварите по македонски јазик и математика. А и сите предмети меѓу овие дијаметрално спротивни градива í одат “како подмачкано”.
Од шест – седум години, првпат кога научила да пишува, “везе” песнички со љубов и вештина. Постојан учесник е на литературните натпревари “Ракатки”, од детската амбасада “Меѓаши” и општинските натпревари. Ретко се враќа без награди.
По математика оди на натпреварите “Кенгур”, а последен успех í е второто место на натпреварот од клубот Лајонс.
Сега ја има подготвено песната “Утро кај езерото”, за Ракатки, која сигурно ќе í донесе успех.
УТРО КРАЈ ЕЗЕРОТО
Ноќ. Седам на старата дрвена клупа пред езерото
и немо размислувам׃
Зар сеуште ќе трае ова мое измачување?
Зар немам право да почувствувам среќа и спокој?
Јас сум уште еден патник
кој неуморно талка низ времето со една цел –
да го најде одговорот на овие прашања.
Изморена од борбата со самотијата
достоинствено се предавам
и си го признавам поразот.
Се загледувам во езерските пространства –
во бескрајното езерско катче
и на момент се навраќам на спомените.
Одеднаш – немир.
Облаци го прикрија небото,
силен ветер го запре мирувањето –
немирни бранови се тркалаа по синилото.
Од секаде се слуша само׃ Кап, кап, кап…
како приспивна песна.
Нежно ги отворам очите
понесена од од убавиот звук
и мирисот на зелените езерски алги.
Ветрот ме гали по косата.
Чувствувам. Брановите не престануваат,
Набргу потонувам во силен сон и се заборавам.
Мислите ми одлетаа некаде далеку.
***
По долго време ги отворам очите.
Запрел дождот, езерото се смирило.
Се појавува Сонцето од зад планините
како кокиче што треба да го најави денот и
низ снегот да се пробие.
Бликна нов ден – нова надеж.
Надежот лежи само во езерските длабочини,
Не вервам во новиот ден –
новото утро крај езерото.
Теодора Силјаноска, седмо одделение
ОУ Гоце Делчев
Ментор׃ Билјана Јагуриноска
